دررفتگی مادرزادی لگن
مفصل لگن از نوع گوی و کاسه است زمانی لگن به صورت غیرطبیعی رشد کند به طوری که سر فمور در حفره لگنی(استابولوم) قرار نگیرد در رفتگی مادرزادی لگن یا به عبارتی دیگر ، عدم تکامل مفصل لگن(Developmental Dysplasia of the Hip)یه اختصار DDH اتفاق می افتد. شایعترین اختلال هیپ در کودکان است که در 1تا3 درصد از نوزادان هنگام تولد تشخیص داده میشود.از هر هزار تولد معمولا 1 نوزاد با این عارضه متولد میشود.روش تشخیص دررفتگی مادرزادی لگن معمولا بعد از تولد و طی معاینات بعد از تولد تست های مربوط توسط پزشک انجام میشود. در مواردی که پزشک به دررفتگی شک کند سونوگرافی مفصل هیپ انجام میشود.
درمان موفق DDH بر اساس شناخت سیر طبیعی بیماری خواهد بود.چهار پیامد احتمالی برای مفصل هیپ وجود دارد :
- مفصل هیپ طبیعی باشد.
- مفصل هیپ با ثبات باشد ولی رشد سرفمور یا استابولوم طبیعی نباشد (دیسپلازی).
- مفصل هیپ نیمه دررفته باشد.
- مفصل هیپ کاملا در رفته باشد.
اهداف درمانی در DDH
- دستیابی به جا انداختن مفصل لگن
- حفظ موقعیت جا افتاده مفصل (با اسپیلنت)
- ایجاد رشد طبیعی در مجموعه مفصل و استخوانها
- جلوگیری از عوارضی مانند سفتی، عفونت، فلج عصبی و…
علت دررفتگی مادرزادی لگن:
- علت دقیق این اختلال مشخص نیست با این حال عوامل زیر احتمال در رفتگی مادرزادی لگن را افزایش میدهد:
- زایمان اول
- جنسیت دختران
- سابقه خانوادگی
- زایمان بریچ
- چندقلویی
- کاهش مایع آمونیتیک
- نژاد سفید
- وزن بالای جنین
- وجود ناهنجاری مادرزادی دیگری مانند تورتیکولی ،کلاب فوت و…
عوارض عدم درمان دررفتگی لگن:
- متفاوت طول پا و چین باسن
- کاهش دامنه حرکتی و انعطاف پذیری پا
- لنگیدن پا یا راه رفتن روی پنجه
درمان غیرجراحی دررفتگی مادرزادی لگن :